Bucaspor ve amatör ruh

Pazar yazısı yazmanın en rahat yanlarından biri sanırım alan serbestisi vermesi. Bu hafta bu serbesti sayesinde bir spor yazısı yazayım. Bir haftadır memleketim Buca’dayım. Buca’nın Levanten köşkleri, üzüm bağlarının hayaletleri, ve nüfusunun dörtte birinin ecnebi kökenli olduğu kozmopolit geçmişinden bugün eser yok. Buca’nın 12 Eylül’den hemen sonra kurulmuş bir de devasa üniversitesi var. Bilumum ekşi ve tatlı sözlüklerden Buca’nın ve Buca Üniversitesi’nin çok olumlu anılar çağrıştırmadığı görülse de, ben Buca’nın sevimli ve şirin bulunacak yanları olduğunu düşünürüm. Epeydir kullanılmayan tren istasyonu, Forbes Köşkü, haraları bunlardandır mesela. İzmir’in köşkleri, kiliseleri ve levanten sayfiye geçmişiyle pek bilinmeyen bu ilçesinin bu yıl bir de gurur duyabileceği bir spor kulübü var: Bucaspor.

‘Bucaspor mucizesi’ gibi klişe ve de gerçeği yansıtmayan bir başlık atabilirdim. Ancak ortaya koyulan başarının sıradan, olması gereken bir ahlak ve içten bir ilgiden kaynaklandığını düşünüyorum. Bucaspor futbol takımı birinci lig yolunda, adına uygun şekilde ‘fırtına’ gibi eserek ilerliyor. Bunu biraz daha anlatacağım ancak bunun da ötesinde bizim mahallenin takımı Bucaspor’u sessiz sedasız pek çok alandaki başarılarından dolayı da kutlamak gerek. Bucaspor Genç ve Bucaspor Futbol Akademisi uluslararası ve ulusal başarılara imza atmış ve spora ilgili gençler için bir çekim noktası olmuş.
11 yaş altı futbol takımları kendi düzenledikleri turnuvada biraz öne geçmişler ancak daha önemlisi Avrupa’dan ve Türkiye’den ekipleri Buca’da buluşturmuş ve amatör futbol keyfi yaşatmışlar. Yıllardır altyapıya ciddi bir biçimde eğilen Bucaspor için bu çabaların mutlaka bir karşılığı olacaktır.
Bir başka önemli amatör başarı ise Bucaspor’un kadın futbolunda öne çıkması. Bayanlar birinci liginin en önemli üç takımından biri olmuşlar ve şampiyonluk kovalıyorlar. İzmir’in görece daha tutucu olduğunu düşündüğüm Buca’sında kızların bu başarısı da önemli bir zenginliktir diye düşünüyorum.
Bucalı kızların kulüpteki ağırlığı bununla sınırlı değil. Basketboldaki dört takımı da amatör kızlardan ve yıllardır İzmir şampiyonluğuna resmen ambargo koymuşlar. Amatör voleybol takımı da kızların elinde.
Bucaspor’da erkek takımları sadece futbol branşında varlar. Keza onlar da çok başarılı ve de profesyonel futbolu neredeyse amatöre çevirdiler. İkinci lig futbolunu amatöre çevirdiğinden bu yana da fırtına gibi esiyorlar ligde. Takım maddi sıkıntı yaşamaya başladığında futbolcular ve teknik ekip futboldan daha çok keyif almaya başlamış olmalılar ki 2009 yılında hiç yenilmeyen takım Türkiye liglerinin en başarılı ve en golcü takımı oluvermiş. Oynadığı 33 maçta 84 gol atmış ve 73 puan toplamışlar. 2009’un önemli bir kısmında maaşlarını ve primlerini alamamış Bucaspor mucizesi futbolda hâlâ amatör ruh olduğunun bir işareti. Bu arada, futbol emekçilerinin mağduriyeti elbette üzücü bir durum ve umarım önümüzdeki haftalarda erken gelecek şampiyonluk maddi sorunları aşmaya yardımcı olacaktır.
Geçen hafta yeni stadına, Buca Arena’ya maça gittim. 8 bin kişilik stad tıklım tıklımdı. Hakemin biraz terörize ettiği maç güzeldi, goller ve mücadele kaliteliydi ama çirkin bitti. Geçen haftanın facia derbisine beş çekerdi sahadaki futbol. Hem saha içinde çirkinlikler oldu hem de iki saate yakın gayet ‘seviyeli’ bir tezahüratın hâkim olduğu tribünlerden para, pet şişe ve küfür yağdı sahaya. Ama yine de şenlikli ve türbanlı türbansız kadınları, erkekleri ve çocuklarıyla Bucaspor tribünleri görülmeye değerdi. Biraz daha akıllı olsalar her şey daha güzel olacak.
Bu arada not edeyim; Bucaspor’un çeşitli genç takımları da mahalli amatör liglerde başa güreşiyorlar. Buca’da bir şeylerin doğru yapıldığına dair ciddi sinyaller alıyorum. Forza Buca! Forza amatör sporlar!